Ik heb Florrie leren kennen op het forum,ze is net als ik een nachtmens.
Hoe dikwijls hebben we er een stuk in de nacht samen gepost?
Na een tijdje gingen we elkaar opzoeken op skype,en bijna dagelijks hadden we contact,lachen,zeveren,en soms ook wel heel ernstig.
Meestal was jij het dan die me wat moed en steun kwam geven.
De eerste keer dat we afspraken was om bloemen te gaan kopen voor Odette die in het ziekenhuis lag.
Ik ken daar niet veel van en jij was de specialist die in mijn buurt woont en die graag wat tijd vrijmaakte.
Dat snel even wat bloemen halen(het is een orchidee geworden)werden algauw enkele uren samen zitten.
Herman kwam dan wat later naar"De rooie leeuw" en we hebben gewoon met z'n drieen gepraat en gelachen,tot ik moest vertrekken naar Leuven om een bezoek te brengen aan Odette.
Enkele weken later besloten we om samen naar de ondernemersbeurs te gaan,we spraken daar af met nog enkel ebayers die we eigenlijk niet kenden.
Jij was mijn gps want je kende overal de weg.
Na daar een leuke dag gehad te hebben terug naar huis,maar ik moest en ik zou bij je thuis een pintje komen drinken .
Een pintje drinken werden algauw een uur of twee foto's bekijken van je reizen,foto's die Herman maakte en op je laptop heeft gezet.
Ik genoot gewoon al van jullie te horen vertellen over de reis en waar jullie overal geweest zijn.
Had ik een standje op de rommelmarkt ??? Kwam je gewoon is even langs,voor een babbel en is wat rond te kijken.
In de vakantie even met mijn kinderen naar de kinderboerderij ? Geen probleem voor Florrie.
Die grote kip waar mijn zoon wat bang voor was ??? Geen probleem,Florrie joeg ze wel even weg.
Eendjes,ganzen en zwanen in de vijver,Florrie had een zakje brood bij zodat mijn kinderen ze konden voederen.
Na een tijdje kregen de kinderen wat honger,geen probleem voor Florrie,ze had wel een koekje bij.
Ook die keer dat je boos was op mij vergeet ik niet.
We vermeden elkaar een tijdje,tot op een avond je daar plots was,heel simpel en rechtdoor " gaan we blijven zeveren of gaan we normaal doen?".
En het was opgelost,niet van "wie heeft er gelijk of wie is er fout".
Ik was in de kerk,samen met zovele anderen.Triestig en met tranen,
Het is enkel dankzij de persoon die bij me was dat ik de dag ben doorgekomen,waarvoor mijn eeuwige dank.
Ik ben op 1 November even bij je langs geweest,alleen deze keer,s'morgens vroeg,in alle stilte.
Ik moest dat doen...
Enkele dingen zullen me altijd bijblijven.
Je was zo fier op je man en zoon...
Je kon uren vertellen over je reizen en de beurs waar je weer eens naartoe was geweest.
Je eindeloze stroom van woorden,maar nooit vervelend of saai.
En soms zei je dan "sebiet krijg je koppijn van mijn gebabbel"
Awel Florrie,
Ik zou zoveel willen geven om nog is 1 keertje "koppijn"te kunnen krijgen.
Florrie,
ik mis je...
必要性の運命
" lifetime member 69"
I'm Back !
必要性の運命
alprazolam
