ik heb zo de indruk dat er hier "naast elkaar" geschreven wordt in plaats van elkaars postings ten gronde te lezen...
Er kan dus wel degelijk bezwaar aangetekend worden bij de fiscale rechtbank en dit heeft betrokkene duidelijk ook gedaan.
Maar zoals jullie beiden schrijven, het bezwaar moet gefundeerd zijn! En zoals wel te begrijpen valt zeker, was de arme tante in Kameroen sponsoren niet echt een gefundeerde argumentatie...
Het enige wat hij effectief kon doen, was een boekhouding voorleggen van inkomsten en uitgaven om zo te aangerekende tarieven te doen dalen naar zijn werkelijke winstmarges.
Wat je schrijft, beste Frits, klopt voor de volle 100%.
Alleen stelt E-user dat deze absoluut wettelijke, en in ALLE gevallen, wat de basis of wijze van taxatie ook weze, ook mogelijke handelswijze bij forfaitaire aanslag nutteloos zou worden .
Ik heb als vroeger accountant, met de nodige diploma's en bijkomende specialisaties in fiscaal recht, met eigen kantoor en 5 boekhouders in loondienst, zelden zulke nonsens gehoord.
Ter vervollediging :
het stapje voor de rechtbank is de derde stap: het bezwaar en de behandeling ervan komt er nog voor en gebeurt in onderling overleg tussen belastingplichtige (of zijn afgevaardigde accountant) en een ambtenaar van de belastingen.
Voor de rechtbank ga je als je meent tijdens de bezwaarprocedure onterecht beoordeeld te zijn geweest.
En hier heeft de rechtbank dus vastgesteld dat blijkbaar op geen enkel ogenblik een boekhouding of deftig bewijs werd voorgelegd, en heeft dan ook enkel de aanslag kunnen bekrachtigen.
Aiaiaiaiai, E-user, als onze fiere nationale munt nog bestond dan kreeg je nu van mij 5 frank... :^O .
Allez, nog een laatste posting in dit draadje, voor de schone ogen.
Een aanslag "van ambtswege" is inderdaad een manier van taxeren voor stoute belastingplichtigen, waarbij de fiscus zelf tracht het inkomen vast te stellen omwille van te weinig / foute / gebrek aan gegevens.
De fiscus heeft een heel arsenaal middeltjes hiertoe : vergelijkingen, forfaits, schattingen, gevolgtrekkingen uit gedane aankopen door de belastingplichtigen.
En wanneer de belastingplichtige niet akkoord is kan hij in bezwaar gaan en vooralsnog zijn inkomen deftig aantonen.
Dat is zijn fundamenteel recht, inherent aan onze democratie met zijn overal ingebouwde recht op verdediging.
Stellen dat dit recht in bepaalde omstandigheden niet ten volle zou kunnen worden uitgeoefend zodat de fiscus naar willekeur zou kunnen belasten is absurd.
Of de fiscus belast volgens een forfait of een ander systeem gebruikt maakt NIET uit.
Er is echter één heel belangrijk punt : bij een aanslag van ambtswege is het niet meer de fiscus die moet bewijzen dat een gedane aangifte niet korrekt is: het is de belastingplichtige die de nodige bewijzen op tafel zal moeten leggen om de bewering van de fiscus te weerleggen.
Herlees toch rustig in posting 16 van dit draadje de uitspraak van de rechtbank, die Huwitte zo vriendelijk was op te zoeken.
De rechtbank besliste NIET dat de taxatie volgens forfait terecht was omdat er een taxatie volgens forfait gebeurd was !
Zij besliste dat de taxatie terecht was omdat in geen enkel stadium een korrekt inkomen was aangetoond.
Maar dit is mijn laatste reactie in dit draadje.
Ik heb geen zin in een welles-nietes-spelletje met iemand die zoals steeds ten allen koste gelijk wil halen, absoluut niet gehinderd door enige opleiding of praktische ervaring in de materie.
Dit draadje hangt trouwens waarschijnlijk toch al een hele hoop mensen de keel uit... :^O
