deze heb ik altijd heel mooi gevonden:
En als ik dood ga, huil maar niet.
Ik ben niet echt dood, moet je weten.
Het is de heimwee die ik achterliet.
Dood ben ik pas,
Als jij me bent vergeten.
En als ik dood ga, treur maar niet.
Ik ben niet echt weg, moet je weten.
't Is het verlangen dat ik achterliet.
Dood ben ik pas, als jij dat bent vergeten.
En als ik dood ga, huil maar niet.
Ik ben niet echt dood, moet je weten.
't Is maar een lichaam dat ik achterliet.
Dood ben ik pas,
Als jij me bent vergeten.
(Naar Augustinus)