Ik vind het vreselijk, rouwen. Je kan er niet omheenlopen alsof het iets onaangenaams is, je moet er echt wel midden doorheen en alle phases doorleven. Op dat moment gooi je alles eruit (allez, ik toch). En dat lucht toch ook weer op. Maar een aantal jaren staat er bij mij niet op. Er zijn toch altijd weer situaties die ineens opduiken waarin ik dan denk van 'goh, nou effe bellen':-x
:-x
Beste Herman & Paul;
Bedankt voor het gebedsprentje van jullie & onze florry,
het zal een prominente plaats op ons bureau krijgen zodat ze steeds een beetje bij ons zal zijn.
Wanneer je droevig bent,
kijk dan opnieuw in je hart
en je zult zien dat je weent
om wie of wat je vreugde heeft gebracht.
Kahlil Gibran
Groetjes en een dikke knuffel vanwege Roger & Chrisje
Nu heb ik dat een tijdje niet durven vragen?
Zijn jullie er kunnen geraken,bij haar afscheid in de
kerk?
Wij hebben nadien gecondoleerd en zijn direkt doorgegaan
nadien(zoveel tranen deed pijn).
Groetjes,
:-x
Beste Twingootje;
ik was er maar op zulke momenten sta ik even niet open om contakten te leggen.
Ik heb de familie gecondoleert ,heb de plechtigheid in droefenis ondergaan en ben stilletjes voordat met met Florry'tje naar buiten kwam vertrokken.
Ik ben dan wel een man maar op zulke momenten lijk ik wel een klein kind en in die situaties heb ik het dan heel moeilijk.
Net zo moeilijk dan de vele mensen die er die dag bij waren om afscheid van ons Florry'tje te komen nemen.
GRRRtz Roger
Dat bedoel ik nu,geen contakten en het gevoel van er te zijn voor mekaar:-x
Zo zit het leven nu eenmaal in mekaar.We waren er voor haar!!
Nu heb ik het gevoel dat ze er is voor ons.
Daar moet iedereen zijn conclusie uit halen.
Genegen,