Het valt me op dat iemand hier sterk veralgemenende uitspraken over echte vs. namaak Delvaux' doet. Zaken die helemaal niet altijd opgaan. Ik permitteer me dus een beetje van mijn kennis van vintage Delvaux-tassen te delen.
Dat het een teken van namaak zou zijn wanneer de naam "Delvaux" in de tas in het goud gedrukt is, is absoluut fout. Er zijn zowel echte Delvaux-tassen die in het leer of lakleer zelf gestempeld zijn, als dat er zijn die de naam in goud hebben gedrukt.
Wat de afwezigheid van een kleine "D" betreft ... dat wil weinig of niets zeggen. Er zijn nagemaakte Delvaux-tassen met een (belachelijk slecht nagemaakte) kleine D. Maar "ze hebben wel een kleine D" dus ze zijn ok? Mensen, leer uw ogen en hoofd te gebruiken!
Nog even over die kleine D ... Bij heel oude vintage Delvaux's was die niet aanwezig. Een echte Tempête uit 1968 en toch een kleine D? Dat is alleen omdat iemand daarvoor betaald heeft bij Delvaux toen ze recent werd "opgeknapt". (Waarvoor Delvaux ook veel geld aanrekent.) Je kan dus niet oordelen "geen D, geen Delvaux". Even opmerken dat de kleine gouden D in de nieuwe collectie is vervangen door een totaal andere, volledig leren D zonder gouden randje.
In al die jaren dat ik Delvaux-tassen verzamel, heb ik me enkele simpele richtlijnen eigen gemaakt voor aankoop van tassen. Die regels gelden dubbel en dik wanneer je op foto's en beschrijvingen moet afgaan.
- Twijfel je op basis van een foto over de staat van een tas, vraag dan uitleg. Doe je dat niet, moet je achteraf niet komen klagen. Als de foto donker is, is de kans 100 procent dat de tas er in het echt slechter uitziet dan op foto.
- Namakers zijn alleen geïnteresseerd in massaproductie. En omdat ze niet de vakkennis van Delvaux hebben, is het niet verwonderlijk dat ze voor modellen kiezen die gemakkelijk na te mken zijn. Riskant zijn in mijn ervaring vooral de "platte" modellen à la Pin en Satan. Maar ook recente modellen als Astrid zijn tricky. Ik heb vooral vintage Delvaux's, maar ook enkele nieuwere modellen. Nieuwe koop ik niet zonder ze eerst in mijn handen te hebben, net wegens een te groot risico op namaak.
- Ook al lijkt het overbodig: vraag waar een verkoper een tas gekocht heeft. Het klinkt te gek voor woorden maar er zijn mensen die echt menen dat ze in Turkije een "echte" Delvaux kopen en die dus ook gewoon weer mogen verkopen. Crazy but true. Als iemand een gloednieuwe tas aanbied, vraag dan in welke winkel hij gekocht is. (En voor wie het nog niet begrepen heeft: Delvaux heeft GEEN boetiek in Alanya, Antalya of Istanbul!)
- Wie een nieuwe tas verkoopt en het certificaat of aankoopbewij al niet meer kan voorleggen, vertrouw ik mijn geld niet toe. Als het te mooi is om waar te zijn, is het dat meestal ook.
- Oude Delvaux-certificaten dragen de naam en of stempel van de maker in het atelier en zijn met de hand ingevuld. Ze zijn meestal voorzien van de datum van aankoop en soms zelfs de naam van de verkoper.
- Vintage modellen van Delvaux zijn meestal in daim of stof gevoerd. Nieuwe modellen zijn binnenin mooi afgewerkt. Dat verschil uitleggen, is moeilijk. Je moet een aantal goede gezien hebben om te weten wat namaak is. Ik heb al heel veel Delvaux-tassen in mijn handen gehad en weet waarom ik van bepaalde modellen afblijf op eBay. Waarom? Omdat ik (voor mezelf) het risico te groot vindt.
- Een algemene raad voor aankopen van Delvaux (en andere tassen): vraag een gedetailleerde beschrijving van de tas. Wie het over "normale gebruikssporen gezien de ouderdom" heeft, mag van mij toch wat meer uitleg geven. Ikzelf koop ook tassen die sporen van hun leeftijd dragen wanneer het model zeldzaam is. Veegjes, vouwtjes en plooitjes in een vintage lederen tas zijn niet erg, maar moeten wel zorgvuldig beschreven zijn. Krassen zijn ontoelaatbaar. Een verkoper moet je inlichten als een tas gescheurd of bekrast is.
Een opmerking die ik nog zou willen delen ... Vrouwen zijn vaak zo'n eksters! Ze zien bijvoorbeeld een Brillant aan 1 euro skyrocketen vanaf de eerste dag en denken dat ze iets missen als ze niet meebieden. Maar een Brillant in slechte staat, is een verschrikkelijke tas waarmee je niet wil gezien worden. (Laat staan hem gebruiken.) Een afgeleefde tas is het geld niet waard. Zelfs niet als ze maar een "klein beetje geld" kost. Een Delvaux moet (volgens mij) een tas zijn waar je dochters (of kleindochters) om vechten tegen de tijd dat je er niet meer bent. 🙂